Spreekt God tot ons via dromen?

Dromen zijn bedrog. Ik zal je wel uit de droom helpen. Droom maar lekker verder!

We hechten over het algemeen maar weinig waarde aan dromen. In Bijbelse tijden was dat wel anders. Jozef wekte de woede van zijn broers op toen hij over zijn droom vertelde waarin zijn broers in de vorm van sterren of korenschoven voor hem bogen.

De Farao van Egypte echter nam Jozefs dromen serieus. En ook Jacob droomde (een ladder naar de hemel), Daniël droomde de droom van Nebukadnessar (reus op lemen voeten) en Jozef, de verloofde van Maria, droomde eveneens: een engel verscheen om Jozef te vertellen over het bijzondere kind in Maria’s schoot.

 

Onlangs las ik het verrassende boekje Dromen: een geschenk van God van Ronald en Maresca van der Molen. Aan de hand van Bijbelse gegevens en praktijkvoorbeelden laten de schrijvers  zien hoe je de betekenis van dromen kunt achterhalen en toepassen en wat God ons wil zeggen via een droom. God heeft ons immers geschapen met het vermogen om te dromen.

We hebben er met onze Bijbelkring over gehad. Toch bleek niemand echt duidelijke ervaring met Gods communicatie via een droom te hebben. Het blijft altijd een glibberig pad: beelden, visioenen en dromen.

Toch is God niet zo beperkt dat Hij alleen de Bijbel en de zondagse preek gebruikt om tot ons door te dringen. Hij is oneindig creatiever en hanteert soms een droom.

Inderdaad een geschenk van God.

Dromen: een geschenk van God / Ronald en Maresca van der Molen, Uitgeverij Gideon.

Het einde van de droom

Enkele weken geleden stond in Trouw een artikel over onderzoek naar de zogenaamde wekdromen. Daar waar je wakker van wordt, blijkt te worden verwerkt in je droom. Ik zal niet in gaan op de wetenschappelijke analyses in dat stuk, maar herkenbaar is het wel.

Vaak is het de wekker die de droom verstoord, of die je uit je droom verlost.

Je bent net opgestegen met het vliegtuig op weg naar een zonovergoten vakantie op Lanzarote en er weergalmt een soort alarm in het toestel. Dat blijkt dan je wekker te zijn. Helemaal geen vakantie, je moet gewoon weer aan het werk.

Ik droomde een keer dat ik in een druk zaaltje zat met vage personen die onsamenhangend met elkaar kletsten. Er was een merkwaardig mannetje bij, een soort kabouter, leek het wel, die ineens op lage toon begon te brullen.

Het was mijn wekker.

 

Jaren geleden, het moet eind jaren tachtig zijn geweest, beleefde ik een einde aan mijn droom dat niet door mijn wekker kwam. Ik droomde dat rond mijn ouderlijk huis postbodes slopen die van alles door onze brievenbus gooiden. Soms joegen we ze weg, maar de bodes  kropen weer terug en wierpen weer allerlei onleesbare brieven door de deur. Ik ging letterlijk voor de deur liggen om de postbezorgers op heterdaad te kunnen betrappen. Ineens gooide iemand een zeer zwaar telefoonboek door de gleuf en die kwam op mijn arm terecht. Ik schrok daar wakker van en het bleek dat ik op mijn arm had liggen slapen.

Het einde van de droom is altijd verrassend.