Negen
uur 's nachts
Er
waait een koude wind vanuit de bergen.
Het futuristisch ogende luchthavengebouw baadt in een zee van licht. Ik
kan de plantsoentjes zien met droog gras en dennenbomen.
Met
een busje rijden we naar ons hotel. De straten zijn donker en uitgestorven. Het
is negen uur 's nachts. De tijdrekening is hier anders. Soms een verlichte
tekst in een vreemd alfabet tegen de gevels. Af en toe een kerstboom met
knipperende glitterlichtjes. Inderdaad,
het is net Kerst geweest, ook al was de jaarwisseling al weer maanden geleden. De bus neemt een onverharde zijstraat, we schudden heen en weer.
Uitzicht op Addis Abeba |
"The
roads are under construction," excuseert de chauffeur zich en hij slalomt
succesvol langs een grote berg zand.
Het
is net of de hele stad in aanbouw is. Grijze betonskeletten met houten steigers
er omheen wachten smekend om afgebouwd te worden.
Ik
knijp even in mijn arm. Ik ben er echt. Dit is Addis Abeba, de hoofdstad van
Ethiopië.
Lucy
of Eva?
In
'De weg naar het Avondland', van Jan Leyers, wordt een reis beschreven van
Ethiopië naar Europa. Van de bakermat der mensheid naar de - vooralsnog -
dominerende Westerse beschaving. Enkele jaren geleden werd de gelijknamige
televisieserie door de VPRO in Nederland uitgezonden.
Als
het Westen het Avondland is, kunt je Ethiopië tot het aller-vroegste Morgenland rekenen.
Wanneer
ik de volgende dag het Nationaal Museum bezoek, word me dat duidelijk. Er hangt
iets sacraals in de zalen. Langzaam word je naar het hoogtepunt geleid: de
beenderen die ooit toebehoorden aan een vrouw.
Lucy |
"Dit
is een replica van een menselijk skelet dat in 1974 in Ethiopië werd
opgegraven," vertelt de gids. "Haar echte botten bevinden zich in een
kluis. Ze is 3,2 miljoen jaar geleden gestorven en is de aller-vroegste mens
die ooit is gevonden. Wellicht de missing
link tussen aapachtigen en de rechtoplopende mens. Volgens het
Darwinisme."
Dat
laatste zegt hij met nadruk, want ik krijg niet het gevoel dat, in het door
religie doordrenkte Ethiopië, de evolutietheorie op veel aanhangers kan
rekenen.
Ze
wordt Lucy genoemd. Op de dag dat ze werd gevonden, zongen de Beatles op de
radio: Lucy in the sky with diamonds.
Of
je nu in Lucy gelooft of in Eva, fascinerend blijft het voor iedereen. De wieg
van de mensheid. Van hieruit is het allemaal begonnen.
De
Leeuw van Juda
Addis
Abeba brengt je in verwarring. Er is schrijnende armoede, maar de stad staat
ook vol met kerken en paleizen. Misschien geen architectonische hoogtepunten,
maar wel gebouwen met een verhaal. En overal duikt de laatste keizer van
Ethiopië op. Het graf van Haile Selassie in de Drievuldigheidskathedraal, het
Keizerlijke paleis, met de slaapkamer van Haile Selassie, de keizerlijke
badkamer en ook de badruimte van mevrouw de keizerin.
Drievuldigheidskathedraal |
En
steeds maar weer afbeeldingen van de leeuw, het huisdier van de keizer. De
Leeuw van Juda. Bob Marley zingt voortdurend door mijn hoofd: Iron, like the Lion of Zion. Iron Lion Zion!
De
komende weken meer blogs over Ethiopië. Hoe is het om te reizen door een
Afrikaans land dat nooit werd gekoloniseerd? Heb je misschien pas echt Afrika
ervaren, als je in Ethiopië bent geweest? Maar vooral: een kennismaking met de
Ethiopisch Orthodoxe Kerk. Toen wij, in het Westen, nog in Wodan geloofden,
waren ze hier allang christen. De Doop van Jezus in de Jordaan, het
Timkat-festival, is een waar hoogtepunt.
En
er is meer: bevindt de Ark van het Verbond, met daarin de Stenen Tafelen, zich
daadwerkelijk in de heilige stad Axum?