Totaal aantal pageviews

donderdag 29 januari 2015

Het aller-vroegste Morgenland


Negen uur  's nachts

Er waait een koude wind vanuit de bergen.  Het futuristisch ogende luchthavengebouw baadt in een zee van licht. Ik kan de plantsoentjes zien met droog gras en dennenbomen.
Met een busje rijden we naar ons hotel. De straten zijn donker en uitgestorven. Het is negen uur 's nachts. De tijdrekening is hier anders. Soms een verlichte tekst in een vreemd alfabet tegen de gevels. Af en toe een kerstboom met knipperende  glitterlichtjes. Inderdaad, het is net Kerst geweest, ook al was de jaarwisseling al weer maanden geleden.
De bus neemt een onverharde zijstraat, we schudden heen en weer.

Uitzicht op Addis Abeba

"The roads are under construction," excuseert de chauffeur zich en hij slalomt succesvol langs een grote berg zand.

Het is net of de hele stad in aanbouw is. Grijze betonskeletten met houten steigers er omheen wachten smekend om afgebouwd te worden.
Ik knijp even in mijn arm. Ik ben er echt. Dit is Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië.

 
Lucy of Eva?

In 'De weg naar het Avondland', van Jan Leyers, wordt een reis beschreven van Ethiopië naar Europa. Van de bakermat der mensheid naar de - vooralsnog - dominerende Westerse beschaving. Enkele jaren geleden werd de gelijknamige televisieserie door de VPRO in Nederland uitgezonden.
Als het Westen het Avondland is, kunt je Ethiopië tot het aller-vroegste Morgenland rekenen.

Wanneer ik de volgende dag het Nationaal Museum bezoek, word me dat duidelijk. Er hangt iets sacraals in de zalen. Langzaam word je naar het hoogtepunt geleid: de beenderen die ooit toebehoorden aan een vrouw.
 
Lucy
 

"Dit is een replica van een menselijk skelet dat in 1974 in Ethiopië werd opgegraven," vertelt de gids. "Haar echte botten bevinden zich in een kluis. Ze is 3,2 miljoen jaar geleden gestorven en is de aller-vroegste mens die ooit is gevonden. Wellicht de missing link tussen aapachtigen en de rechtoplopende mens. Volgens het Darwinisme."

Dat laatste zegt hij met nadruk, want ik krijg niet het gevoel dat, in het door religie doordrenkte Ethiopië, de evolutietheorie op veel aanhangers kan rekenen.

Ze wordt Lucy genoemd. Op de dag dat ze werd gevonden, zongen de Beatles op de radio: Lucy in the sky with diamonds.
Of je nu in Lucy gelooft of in Eva, fascinerend blijft het voor iedereen. De wieg van de mensheid. Van hieruit is het allemaal begonnen.
 

De Leeuw van Juda

Addis Abeba brengt je in verwarring. Er is schrijnende armoede, maar de stad staat ook vol met kerken en paleizen. Misschien geen architectonische hoogtepunten, maar wel gebouwen met een verhaal. En overal duikt de laatste keizer van Ethiopië op. Het graf van Haile Selassie in de Drievuldigheidskathedraal, het Keizerlijke paleis, met de slaapkamer van Haile Selassie, de keizerlijke badkamer en ook de badruimte van mevrouw de keizerin.

Drievuldigheidskathedraal

En steeds maar weer afbeeldingen van de leeuw, het huisdier van de keizer. De Leeuw van Juda. Bob Marley zingt voortdurend door mijn hoofd: Iron, like the Lion of Zion. Iron Lion Zion!

De komende weken meer blogs over Ethiopië. Hoe is het om te reizen door een Afrikaans land dat nooit werd gekoloniseerd? Heb je misschien pas echt Afrika ervaren, als je in Ethiopië bent geweest? Maar vooral: een kennismaking met de Ethiopisch Orthodoxe Kerk. Toen wij, in het Westen, nog in Wodan geloofden, waren ze hier allang christen. De Doop van Jezus in de Jordaan, het Timkat-festival, is een waar hoogtepunt.

En er is meer: bevindt de Ark van het Verbond, met daarin de Stenen Tafelen, zich daadwerkelijk in de heilige stad Axum?  

 Ethiopië laat mij voorlopig niet meer los.

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten