Totaal aantal pageviews

zaterdag 29 november 2014

De Psalmen-blues


Op de site CVandaag stonden onlangs enkele uitspraken van U2 zanger Bono. Hij voelde zich verwant met singer songwriter David. In de Psalmen komen alle aspecten van het leven voor: de negatieve en de positieve dingen.  "Het is heel belangrijk voor een christen om eerlijk te zijn tegenover God. God is veel meer geïnteresseerd in wie je bent, dan wie je wilt zijn."



Ik vond het een mooie uitspraak. Hoeveel mensen verzuchten niet: "Ik zou er eigenlijk veel meer aan moeten doen. Meer bidden, meer Bijbellezen, maar het komt er maar niet van. Druk druk druk, weet je wel." We zijn te veel bezig met wie we zouden willen zijn.
Ik bespeur het ook bij het zingen van Opwekkingsliederen. Een hoog 'de lucht is altijd blauw gehalte', een soort geestelijk fastfood misschien?
Wat dat betreft zijn de Psalmen een stuk eerlijker. Enkele voorbeelden:

Zolang ik zweeg teerden mijn botten weg,
kreunend leed ik, de hele dag.

David gaat gebukt onder zijn misstappen.

Mijn ogen zijn dof van ellende,
ik roep u aan HEER, elke dag...

Woede, angst, verdriet, verlangen, maar ook uitzinnige vreugde vind je in de Psalmen. Niet alleen de jubelstemming, ook de uiterste ellende, de blues. Of zoals het citaat van zanger Leonard Cohen in het novembernummer van de Nieuwe Koers:

There is a crack, a crack in everything
That's how the light gets in.

De Psalmen bezingen de barsten en scheuren van het leven, maar ze vangen daardoor wel het Licht.

Voortaan alleen Psalmen zingen dus. Ach, nee. Er is niks mis met een daverend praisenummer. Bovendien - als ik Psalm 150 zo bekijk - hadden ze destijds een compleet orkest opgetrommeld. Hoorns, harpen, lieren, snaarinstrumenten, tamboerijnen, fluiten, bekkens, cimbalen. En er werd gedanst.

Ideetje voor een kerkdienst: een authentieke uitvoering van de Psalmen.

dinsdag 18 november 2014

De steen in mijn hart




Er ligt een steen in mijn hart
Een rots van wrok
Een kei van haat
Een massieve bitterheid

 
Er ligt een steen in mijn hart
Een niet te stillen woede
Onverteerbare wraak.
Inwendige strijd.
 

Een steen in mijn hart
Frustratie en revanche
Het halen van verhaal.
En het slijt niet met de tijd.

 
Jij zei: die steen blokkeert jouw leven
Sluit alles af wat mooi is
Liefde stroomt allang niet meer
Door de steen in jouw hart
 

Jij kijkt steeds maar achterom
Naar hoe het was
En hoe het had gemoeten
Jouw tranen zijn versteend
Tot de steen in jouw hart
 

Er ligt een steen in mijn hart
Hij komt niet van zijn plek
Ik wilde dat het kon
Een onbeweeglijke muur
Een ontilbaar blok beton
En hoe ik ook duw en trek
De steen blijft in mijn hart

 
Jij zei: op een morgen in Jeruzalem
Heeft Hij de steen genomen
Rolde hem weg
Is uit Zijn graf gekomen
Als Hij die steen kon tillen
Kan Hij dat ook bij jou
Hij kan jou verlossen
Van die steen in jouw hart
Van de steen in jouw hart

woensdag 12 november 2014

Onbereikbare liefdes


In Kayleigh, een song van de band Marillion, wordt een onbereikbare liefde bezongen. Ik hoorde het nummer weer eens op de radio en zag op Youtube de videoclip en kreeg een idee voor een blog.

Ik ben al meer dan 15 jaar gelukkig getrouwd en mijn herinnering aan voorbije Onbereikbare Liefdes zijn inmiddels wel wat verflauwd, maar soms duiken ze weer even op: de 'Kayleighs' van toen:
 


Anne Marijke, ik was blijven zitten en was een vreemde in een nieuwe klas. Bij niemand plaats, alleen nog naast jou. Je was anders dan al die andere meiden. Ik denk dat ze jaloers op jou waren omdat je hoge cijfers haalde en er bovendien heel leuk uit zag.
Ik was veel te verlegen, maar tijdens dat schoolkamp sleurde je me de dansvloer op. Uiteindelijk bleek je niet verliefd op mij, maar op David Bowie...

Mary, jouw blonde haren brachten me in verwarring. Daarom ging ik in de klas vaak achter je zitten zodat ik kon wegdromen achter die blonde waterval.

Letty, je had een oogje op mij, maar op een of andere manier sloeg bij mij de vonk niet over. Op dat schoolfeest kwam ik niet opdagen, terwijl je graag had gewild dat ik er bij was. Kun je het je nog herinneren? Achteraf kon ik me wel voor mijn kop slaan, want je was eigenlijk best heel erg leuk. Ik had gewoon moeten komen. Dan hadden wij samen kunnen dansen bij het nummer Kayleigh van Marillion.
Letty, misschien heb ik je hart niet gebroken. Ik brak het mijne.

 

Joke, ik had beter moeten weten. Je had me daar op het Scheveningse Strand, ter hoogte van het Seinpostduin, al duidelijk gemaakt dat het wat jou betreft alleen vriendschap was. Maar ik wilde er niet aan, want wat was er mooier dan verliefd te zijn in jouw stad Amsterdam? Ik wist wel dat er een Ander was en op het Leidseplein spatte mijn droom uiteen.
En toch: je hebt me de zelfkant van de stad laten zien. Als hulpverleenster wist je de werkelijkheid achter de rode glitterfaçades van de Wallen.

 
Ach, het zijn herinneringen en uiteindelijk heb ik de ware dan toch ontmoet. True love never grows old, zeggen de Engelsen.
Maar als Kayleigh op de radio weer eens langskomt, dan gaan mijn gedachten soms terug in de tijd...

 

dinsdag 4 november 2014

Mozes met hoorntjes


Vorige week was het een vraag bij de Grote Bijbelquiz: waarom heeft Mozes hoorntjes?

Een groot beeld van Mozes, zojuist afgedaald van de berg Sinaï, kun je vinden in de San Pietro in Vincoli te Rome. Het kost even tijd om deze schepping van Michelangelo goed te bewonderen, want talloze medetoeristen willen hem ook voor de camera hebben. Die hoorntjes op zijn hoofd zijn vreemd. Mozes heeft wat weg van een woeste Viking, als je al niet een associatie krijgt met een duivelsfiguur.
 
 

En dat allemaal door een vertaalfout in de Bijbel (Exodus 34: 29). In het exemplaar dat Michelangelo las, had de vertaler het Hebreeuwse woord voor straal (keren) aangezien voor hoorn (karan). Het Hebreeuws kent immers geen klinkers.

Overigens is de fout later hersteld. In de Statenvertaling staat dit: Zo wist Mozes niet, dat het vel zijns aanschijns glinsterde.
De Nieuwe Bijbelvertaling uit 2004 heeft het over het glanzende gezicht van Mozes.
Wie bij God is geweest straalt, glanst of glinstert, maar heeft geen hoorns.

Bij vertalingen kunnen fouten worden gemaakt. Wie de Bijbel in zijn oorsprong wil lezen zal met een studie Hebreeuws en Grieks moeten beginnen. Zelfs Aramees is  onontbeerlijk wil je delen van het boek Daniël kunnen begrijpen.