Vorige
week was het een vraag bij de Grote Bijbelquiz: waarom heeft Mozes hoorntjes?
Een
groot beeld van Mozes, zojuist afgedaald van de berg Sinaï, kun je vinden in de
San Pietro in Vincoli te Rome. Het
kost even tijd om deze schepping van Michelangelo goed te bewonderen, want
talloze medetoeristen willen hem ook voor de camera hebben. Die hoorntjes op
zijn hoofd zijn vreemd. Mozes heeft wat weg van een woeste Viking, als je al
niet een associatie krijgt met een duivelsfiguur.
En
dat allemaal door een vertaalfout in de Bijbel (Exodus 34: 29). In het
exemplaar dat Michelangelo las, had de vertaler het Hebreeuwse woord voor straal
(keren) aangezien voor hoorn (karan). Het Hebreeuws kent immers geen
klinkers.
Overigens
is de fout later hersteld. In de Statenvertaling staat dit: Zo wist Mozes niet, dat het vel zijns
aanschijns glinsterde.
De
Nieuwe Bijbelvertaling uit 2004 heeft het over het glanzende gezicht van Mozes.Wie bij God is geweest straalt, glanst of glinstert, maar heeft geen hoorns.
Bij
vertalingen kunnen fouten worden gemaakt. Wie de Bijbel in zijn oorsprong wil
lezen zal met een studie Hebreeuws en Grieks moeten beginnen. Zelfs Aramees is onontbeerlijk wil je delen van het boek Daniël
kunnen begrijpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten