De granaatappel van Galaten

Wat zijn de goede vruchten die groeien aan de Geest?

Zo begint Lied 252 van het Liedboek der Kerken; we zongen het vaak. Die ‘vruchten’ komen uit de Brief van Paulus aan de Galaten ( Galaten 5 vanaf vers 22). Het zijn een negental goede dingen: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

Als je het stukje goed leest, kom je er achter dat het helemaal niet om ‘vruchten’ gaat, maar om één vrucht. Want het een kan niet zonder het ander: vrede en vreugde wel, maar als geduld bij je ontbreekt en je ook geen zelfbeheersing kunt opbrengen, schiet het niet erg op.

Misschien kun je de vrucht nog het best vergelijken met een granaatappel: de vrucht die uit verschillende partjes en eetbare zaadjes bestaat. De legende wil dat het een granaatappel was waar Eva in het paradijs van snoepte.

 

Die negen goede dingen vind je misschien te hoog gegrepen en soms leggen predikanten de lat erg hoog, want er bestaat ook nog een boom met een verderfelijke vrucht. Die bestaat uit: ontucht, zedeloosheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie, woede, gekonkel, geruzie, rivaliteit, afgunst, bras- en slemppartijen. Dat zijn maarliefst veertien ‘kwade zaken’ en misschien wel vijftien als je het verschil weet tussen slempen en brassen.

Niet je eigen wil, maar de vrucht van de Geest. Mocht dat fruit erg hoog hangen, weet dan dat het een vrucht is dat nog moeten groeien. Misschien is de vriendelijkheid al rijp, maar moet het geduld nog wat verder gedijen.

Zij wilden een koning en zij kregen een koning

In deze politieke tijden was afgelopen week een Bijbelkring over God en de overheid wel op zijn plaats.

Eeuwenlang werd het volk Israël bestuurd door Richters die door God werden aangesteld, maar op een bepaald moment wil het volk verandering. Het wil een koning zoals de omringende volkeren die ook hadden. We kunnen het verhaal lezen in 1 Samuël 8. Hoewel Samuël namens God de nadelen van zo’n koning opnoemt: je zonen moeten in militaire dienst, de vorst zal land en goederen vorderen, zal veel te veel macht willen hebben. Het volk blijft erbij: ze willen een koning en ze krijgen een koning.

Als je eindeloos blijft zeuren tegen God zal Hij je je zin geven, maar je krijgt dan ook de volle verantwoordelijkheid in handen.

We kennen het vervolg: vorsten komen en gaan. Er zaten goeden tussen, maar de meesten maakten misbruik van hun macht, voerden oorlogen, aanbaden afgodsbeelden.

In Romeinen 13 lezen we dat de overheid een instelling van God is. We moeten de overheid respecteren en dienen. De instelling is van Hem, de praktische invulling is aan de mens. Corruptie en dictatuur kunnen nooit van God zijn, het is wat de mens er van maakt.

Vergelijk het met een huwelijk. Een prachtige instelling, maar een slechte relatie wil niet zeggen dat het huwelijk als zodanig verkeerd is. Precies zo is het met de overheid.

Ik wens onze overheid veel wijsheid toe.

Op een dag ontdekten ze ons...

Op een dag ontdekten ze ons. Tijdelijk werden alle oorlogen gestaakt, dit had de mensheid nog nooit eerder meegemaakt. In feite wilden de Tumeralds een soort zending op de aarde bedrijven. Onze achterlijke consumptiecultuur en gewelddadige religies laten vervangen door de Spiritualiteit van het Licht.

Het lukte slechts ten dele, maar veel aardbewoners werden nieuwsgierig naar die andere wereld waar het allemaal veel vredelievender zou zijn. Sommigen vertrokken naar daar…

Rick bijvoorbeeld. Zit in een midlifecrisis, baan verloren, vriendin weg. Op zoek naar geluk op Tumerald. Oynte wordt zijn verplichte gids, hij raakt bevriend met planeet- en landgenote Femke. Als Oynte vertelt over helse zonsverduisteringen en de zoektocht naar de verloren geraakte Zonnesteen, een meteoriet die licht en liefde bevat, wil hij meedoen met haar queeste.

Femke is een pas afgestudeerde antropologe. Een vrolijke meid die daardoor verhult dat ze een stil verdriet met zich meedraagt. Lekker direct en soms wat brutaal, maar met een sterk rechtvaardigheidsgevoel.

Oynte is gids en leidsvrouw. Bezit een raadselachtige wijsheid, maar is ook weer niet onfeilbaar. Ze is diepgelovig en voelt zich geleid door de Godin die ooit de Zonnesteen zond. Ze laat zich leiden door de U’lara, het heilige boek dat verhaalt over de Schepster van licht en liefde en de Zendster van de meteoriet.

Zonder Oynte kunnen Rick en Femke zich maar lastig handhaven in die vreemde wereld met een totaal andere cultuur. Vooral voor een man alleen als Rick. Je kunt er dredds tegenkomen. Heldhaftige amazones die af en toe mannen ontvoeren om zich voort te kunnen planten.

Nieuwlichters

Maar er zijn veel grotere gevaren. Subtiele en geniepige tegenkrachten die er baat bij hebben dat die Zonnesteen nooit gevonden wordt.

De Nieuwlichters hechten geen geloof aan een Godin. Zij bouwen hun eigen wetenschappelijk verantwoorde minizon om de eclipsen te verlichten.

Heerseres van het heelal

En wat doet de Keizerin? De vrouw die zo beetje de macht heeft over heel Tumerald. Ze is een moederlijk type, maar wordt oud. Kroonprinses Tiannta staat te trappelen om de macht over te nemen en zij ‘gaat het heel anders doen.’

Ze is populair bij het volk. Zij zal die gelukzoekende Aardlingen, vooral de mannen, streng in de gaten houden. Bovenal wil zij de machtigste van het heelal worden. De Tumeralds zijn immers het Verheven Ras van het Universum.

Fantasy schrijven is verslavend…