Zij wilden een koning en zij kregen een koning

In deze politieke tijden was afgelopen week een Bijbelkring over God en de overheid wel op zijn plaats.

Eeuwenlang werd het volk Israël bestuurd door Richters die door God werden aangesteld, maar op een bepaald moment wil het volk verandering. Het wil een koning zoals de omringende volkeren die ook hadden. We kunnen het verhaal lezen in 1 Samuël 8. Hoewel Samuël namens God de nadelen van zo’n koning opnoemt: je zonen moeten in militaire dienst, de vorst zal land en goederen vorderen, zal veel te veel macht willen hebben. Het volk blijft erbij: ze willen een koning en ze krijgen een koning.

Als je eindeloos blijft zeuren tegen God zal Hij je je zin geven, maar je krijgt dan ook de volle verantwoordelijkheid in handen.

We kennen het vervolg: vorsten komen en gaan. Er zaten goeden tussen, maar de meesten maakten misbruik van hun macht, voerden oorlogen, aanbaden afgodsbeelden.

In Romeinen 13 lezen we dat de overheid een instelling van God is. We moeten de overheid respecteren en dienen. De instelling is van Hem, de praktische invulling is aan de mens. Corruptie en dictatuur kunnen nooit van God zijn, het is wat de mens er van maakt.

Vergelijk het met een huwelijk. Een prachtige instelling, maar een slechte relatie wil niet zeggen dat het huwelijk als zodanig verkeerd is. Precies zo is het met de overheid.

Ik wens onze overheid veel wijsheid toe.