Het jaar waarin ik tachtig word

Alweer een nieuw jaar. Ik houd de ontwikkelingen nu al nauwelijks meer bij. Hoe zal dat gaan in het jaar waarin ik tachtig word...

Ga even met me mee in de tijdmachine en beleef het jaar 2048. Als ik het mag meemaken, bereik ik in dat jaar die memorabele leeftijd.

De Nederlandse binnensteden zien er prachtig en gelikt uit, alsof je door een groot openluchtmuseum wandelt. Op de terrassen en in de parken, overal zie je mensen en wat opvalt: niemand tuurt of speelt met zijn smartphone. In de treinen of in de zelfsturende auto's zie je ze zelfs in boeken en tijdschriften verdiept. Is in 2048 de digitalisering helemaal teruggedraaid?

In de winkelstraten zie je de mooiste etablissementen en restaurants uit alle windstreken. Na een tijdje merk ik toch iets vreemds aan de mensen. Iedereen lijkt in zijn eigen wereld te leven. Ze staren voor zich uit, praten soms in zich zelf, maar bijna nooit met elkaar.

En al die winkels? Bij nader inzien zijn het een soort showrooms van artikelen, personeel is er niet te vinden. Marktkramen zijn er volop en in een zo'n kraam vind ik die tijdschriften waarin half Nederland lijkt te staren. Ik blader er in, maar vind er niets aan. Weinig tekst, en lelijke foto's. Ik besluit toch zo'n magazine te kopen, maar de euro's worden niet geaccepteerd.

"Uitsluitend digitaal. Is uw hand-chip soms defect?"

In het park raak ik dan eindelijk met iemand aan de praat. Hij woont er permanent in een soort Mongoolse yurt.

"In welke outback heb jij gezeten, joh?" vraagt hij. "Of ben je een materieloze zen?"

Hij legt uit dat tegenwoordig iedereen smartlenzen draagt in de ogen. "De mensen zien veel meer dan je denkt dat ze zien. En iedereen draagt oorknopjes, zodat ze alles kunnen horen wat ze willen. Nog even, wereldvreemde, dan komt die breinchip op de markt. Kunnen de mensen van gedachten wisselen met iedereen. Letterlijk, dan."

"Maar die tijdschriften?" vraag ik.

"Die kun je pas echt beleven als je je smartlenzen in hebt. Dan zie je 3D foto's en filmpjes, complete rapportages. Allemaal interactief natuurlijk."

Dan slaat het gesprek om in wantrouwen. Want waarom draag ik geen smartlenzen en heb ik ook geen betaalchip in mijn hand.

"Weet je wat ze met criminelen doen? Die ontnemen ze al hun smartware, de lenzen, de knopjes en de hand-chip. Dan ben je een outlaw geworden: je bent uitgesloten van het economische systeem, je hebt met niemand meer contact, je bent dan een analoge looser."

Snel met de tijdmachine terug naar 2015 voordat de yurtbewoner de politie gaat oproepen. In 2048 is het kennelijk een misdaad als je niet smart bent.

Ik zou bijna hopen nooit 80 te worden. Ach, het bovenstaande is slechts een fantasie, want niemand kan gelukkig in de toekomst kijken.

Maar toch...

Alle bloglezers wens ik een gezegend en hoopvol 2015!