Politieke matroesjka's

Rusland, het geheimzinnige rijk achter het IJzeren Gordijn. Door een aardrijkskundeleraar – ten tijde van de Sovjet Unie – het Gemenebest der Gelukzaligen genoemd. Als de klas te onrustig werd, dreigde hij:

‘Als iemand nu nog een keer zijn mond open doet, ga ik concentratiekampje spelen. Mijn bureau is Moskou, de drempel is de Oeral en de rector is Siberië!’  

Inmiddels is het Rijk opengesteld, maar nog altijd onberekenbaar. Toch zwierf ik enkele jaren geleden gewoon door de straten van Moskou en besefte ik dat Europa zoveel meer is dan de EU. Europa, dat is dat continent dat zich uitstrekt van de Oeral tot aan de Azoren.  

 

 

In een souvenirshop aan de Arbat kochten we voor 3300 roebel  Matroesjkapoppetjes die de leiders van de Sovjet Unie en Rusland uitbeeldden. Van de aardrijkskunde naar de geschiedenisles. Lenin is de grootste, daarna volgen Stalin, Chroesjtsjov, Brezjnev en Gorbatsjov. Na het uiteenvallen van het ‘Gemenebest der Gelukzaligen’ volgen nog twee kleine poppetjes: Jeltsin en Medvedev.

Twee dingen vallen op: Andropov en Tsjernenko, twee communistische tussenpausjes uit de jaren tachtig, tussen Brezjnev en Gorbatsjov in, ontbreken. Ach, wie kent ze nog? Ze waren er maar kort.

Het tweede dat opvalt: Poetin ontbreekt. Toen we de poppetjes kochten was Medvedev president, na acht jaar Poetin. Maar hij kwam terug vanaf 2012. Misschien dat hij dacht: alles wel, maar dan word ik wel heel erg klein. Overigens waren er wel matroesjka’s met Poetin: meteen enige duizenden roebels duurder.

De politieke matroesjka’s kijken onze woonkamer in. Beetje controversieel is het wel; die tronie van Stalin bijvoorbeeld, de moordenaar van miljoenen. Niemand zal het in zijn hoofd halen de kop van Adolf Hitler in zijn huiskamer te plaatsen.

Enfin…