Het
afgelopen Vriendenweekend had als thema Te
druk om NIET te bidden. Een titel naar aanleiding van het boek van Bill
Hybels. Een titel die voor mij wat taalkundige verwarring gaf, want als je het
te druk hebt om te eten, eet je niet. Als je het te druk hebt om niet te eten,
eet je juist wel. Misschien was dat verkeerde been ook wel de opzet. Zo druk
dat je juist wel gaat bidden.
Over
druk-druk-druk namen we een weekend
de tijd in de rustige bossen bij Elspeet.
De
eerste spreker, Joop Koens, een van de voorgangers van de City Light gemeente
uit Alkmaar, gaf aan dat gebed eigenlijk een permanente grondhouding moet zijn.
Bidt onophoudelijk, staat er regelmatig in de Bijbel. Dat klinkt vroom. Alsof
je permanent je handen gevouwen moet hebben. Maar het gaat om de altijddurende
lijn tussen jou en God. Hij gaf de Joodse zegebeden als voorbeeld. Hij zegent
jouw ingang en uitgang, ook je toiletgang. We mogen ons verwonderen en Hem
bedanken voor het alledaagse.
Op
zondag sprak Fred van Damme, loopbaanadviseur (Mens en arbeid) uit Rotterdam.
Hoe
houd je je staande in onze razendsnelle vierentwintiguurs-economie met een voortdurend
uitdijend informatiegehalte? Hoe voorkom je infobesitas?
Hij
gaf veel praktische adviezen. Goede voornemens worden pas echt succesvol als je
ze concretiseert. Als je zegt: ik wil gezonder eten, moet je je de vraag
stellen: wat wil ik dan gezonder eten? Fruit? Welke soorten fruit? Elke dag een
appel?
Zo
zou je dat ook bij bidden of Bijbellezen kunnen toepassen. ‘Mijn voornemen is
om meer te bidden.’ Grote kans dat dat niet gaat lukken, tenzij je voor je zelf
concreet maakt voor wie, wat en wanneer je gaat bidden.
Aan
God zal het niet liggen. Hij heeft de tijd…in Zijn hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten