Een blog
van Nicolien
Arend
een blog over DE MAN, dan schrijf ik er een over de ultieme vrouw. En dat is al
even lastig en onvermijdelijk stereotiep. Zover ik weet zijn er geen
karakterweekenden voor vrouwen, georganiseerd door een stoere organisatie als
De 4e Amazone: paardrijden, boogschieten en trapezezwaaien in Griekenland
bijvoorbeeld.
Ach,
wat is typisch vrouwelijk? Cupcakes bakken? Een beetje tuttebellen over of je kapsel
een beetje zit en of de kleur van je nagellak overeenkomt met die van je
hakjes? Eindeloos keuvelen over je gevoelens? Zijn we pas te porren voor een
barbecue als er marshmallows te poffen zijn?
Misschien
dat mannen denken: ach, die lieve onschuldige meisjes. De Bijbel helpt je uit
de droom. Er zijn wel een aantal feeksen op te noemen: wat dacht je van
koningin Izebel, de vrouw van koning Achab, die haar man fijntjes om haar
vinger wond. Als Achab Nabot er niet toe kan krijgen om zijn wijngaard te
verkopen, zorgt Izebel er voor dat hij van zijn land wordt gejaagd. Ze laat hem
valselijk beschuldigen zodat ze hem stenigen.
Salomé,
de dochter van koning Herodus. Ook geen katje dat je zonder handschoenen kon
beetpakken. Na een wulpse dans (ik weet niet of ze in die tijd al aan
paaldansen deden) krijgt ze een beloning van haar vader: "al is het de
helft van mijn koninkrijk!" Madam wenste - daarbij aangezet door haar
moeder - het hoofd van de gevangengezette Johannes de Doper. Netjes op een
schaal, dat wel. Mevrouw hield van stijl.
Gelukkig
zijn er genoeg Bijbelse heldinnen. Ester natuurlijk: van haremmeisje tot
moedige Joodse koningin in het machtige Perzische Rijk. "Kom ik om, dan
kom ik om."
Ik
heb vooral een zwak voor Ruth. Na de dood van haar man kiest ze er voor om haar
schoonmoeder te volgen naar Bethlehem, in een voor haar onbekend land. Maar ze
vertrouwt op de God van Naomi: "Uw God is mijn God."
En
dan Maria. Ongehuwd zwanger van de Allerhoogste. Wie geloofde haar? Ook zij
trok naar Bethlehem en werd de moeder van de man waar het in het Christendom om
draait: Jezus.
Je
hoeft Maria niet te aanbidden, maar de Protestantse Kerk negeert deze heldin mij
wat te veel. Vandaar een beeld van haar bij dit blog. Met in haar zorgzame
armen onze Heiland die de Heilige Geest (de duif) al in zijn handjes houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten