Aan
boord van de Voyager, het onbemande ruimtevaartuig dat inmiddels bezig is ons
zonnestelsel te verlaten, bevindt zich materiaal over de mens en de aarde
waarop wij wonen. Mocht een intelligente
beschaving, diep in het heelal, deze 'flessepost' ooit vinden, dan weten
'zij' dat wij bestaan, of ooit bestaan
hebben.
Radiotelescopen
luisteren systematisch de ruimte af in de hoop ooit een signaal te ontvangen
van verre werelden.
IJverige
robotkarretjes rijden over het desolate Marsoppervlak en zoeken fanatiek naar
sporen van leven. Een eencellige zou al breaking
news zijn, maar helaas, tot nu toe is er nog geen teken van leven gevonden.
Toevallige evolutie
Ik
las laatst een artikeltje waarin uitgelegd werd dat volgens de evolutietheorie
het bestaan van buitenaardse intelligentie vrijwel onmogelijk is. Het leven is
immers bij toeval ontstaan, een samenklontering van moleculen waarbij op goed
geluk DNA ontstond. Uiteindelijk heeft zich daaruit een waaiert van
levensvormen ontwikkeld waaronder, via de aapachtigen, wijzelf, de mens. Dit
toeval kan zich onmogelijk elders in het heelal herhaald hebben. Nu zijn er in
het Universum werkelijk ontelbare sterren met mogelijk miljarden planeten waar
de omstandigheden dusdanig zijn, dat er leven zou kunnen ontstaan, dus de kans
dat er toch elders wat bacteriƫn of algen rondzwerven is, zelfs in evolutionair
opzicht, niet uitgesloten. Maar intelligente buitenaardse wezens?
E.T.
Maar
als je gelooft dat het leven niet
toevallig is... Zou de Schepper die ons heeft gewild en ontworpen ook elders in
de ruimte Zijn scheppingswerk gedaan hebben? Hoe waarschijnlijk is het dat dat duizelingwekkende
heelal, op de Aarde na, volledig levenloos zou zijn?
Stel
dat E.T. op een dag toch via de radiotelescoop tot ons spreekt en vertelt dat
het heelal wemelt van de volkeren.... De
complete evolutietheorie kan op de helling, want leven blijkt ineens niet meer
zo toevallig te zijn.
De
vraag is of die beschaving rond de ster Tau Ceti, of dat indrukwekkende volk
uit de Orionnevel ook een religie heeft
waarin een Verlosser voor zonden zou zijn gestorven. Of zou het elders heel
anders zijn gegaan?
Als
'zij' zouden bestaan, zijn ze onbereikbaar ver en is contact menselijkerwijs
onmogelijk. Voorlopig zullen we nog wel in ons uppie blijven, hier in dit
hoekje van de Melkweg. En blijven we, als een door hormonen geplaagde puber,
dromen over die 'ander'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten