Het verhaal van de slang

Dat hele paradijs-project was natuurlijk gedoemd te mislukken. Mensen houden best van een luilekkerland waar ze heerlijk naakt door heen kunnen dartelen en ze van elke boom vruchten kunnen plukken, maar dan moet je er niet een boom tussen planten met een eetverbod. Alles wat je verbiedt, is juist aantrekkelijk, toch?

Ik vroeg aan Hem: "Waarom die boom?"

Antwoordde Hij: "Ik wil dat ze kunnen kiezen. Dan weet ik pas echt dat ze van Mij houden."

Ik vond het zwak. Liefde...ik heb er niks mee. Die boom was een zwakke plek in het paradijs, dus zag ik mijn kans schoon. Die vrouw liep een beetje om die verboden boom heen. Een uitstekende verleidingstactiek is om de boel nog eens extra te dramatiseren, dus ik vroeg aan haar:

"Hai Eva, wat heb ik nou gehoord? Is het waar dat God gezegd heeft dat jullie van geen enkele boom in de tuin mogen eten?"

"Welnee," antwoordde ze. "We mogen van alle bomen eten, behalve dan van deze hier. Die mogen we zelfs niet aanraken. En als we er toch van eten, zullen we sterven."

Geweldig dat mensen niet goed kunnen luisteren. Niet aanraken? Dat had God helemaal niet gezegd. Ik liet haar lekker in die waan.

"Jullie zullen helemaal niet sterven, hoe kom je erbij?" Gewoon glashard liegen. Twijfel zaaien. "Integendeel, God weet dat bij jullie de ogen zullen opengaan wanneer je daarvan eet, dat jullie dan als God zelf zullen zijn. Je zult dan kennis hebben van goed en kwaad. En dat willen jullie vast, want ik krijg nu de indruk dat Hij jullie een beetje dom houdt."

Zij begon, eerst aarzelend, daarna meer vastberaden, de vruchten te plukken. Ze merkte natuurlijk dat 'aanraken'  helemaal geen nare gevolgen had, dus dacht ze: kan ik ze ook wel eten. Nou, ze at er van en genoot. Ondertussen was de man er ook bijgekomen. Ik had hem niet eens opgemerkt. Hij moest ook proeven. Die sul stond erbij en keek er naar. Deed vrolijk mee.

Op dat moment trok ik mij terug. Je moet niet blijven hangen bij het 'plaats delict.' Ik zag op afstand dat ze met vijgenbladen in de weer waren. Ze schaamden zich voor hun naaktheid. Wel heb je ooit. Een stel dat bang is voor bloot. Ik had de eerste relatiecrisis veroorzaakt en later begonnen ze zich te verstoppen voor God... Alsof zoiets kan.

De rest van het verhaal kennen jullie. Voor straf kruip ik op mijn buik overal rond en glip ik overal tussendoor. Zolang het nog kan, want Hij heeft een krankzinnige daad gepleegd door Zijn enige Zoon te offeren waardoor de dood niet meer het absolute einde is. Tegen zoveel bespottelijke opofferingsgezindheid kan ik niet op. Ik geef toe: ik speel een verloren wedstrijd, maar zolang de Scheidsrechter nog niet heeft gefloten, ga ik door met verleiden, verwarren, verdraaien. Ik heb het voor elkaar gekregen dat velen twijfelen aan het bestaan van Hem.

Ze moesten eens weten...