Eén van ons

Stel dat iemand zegt: “Je moet nog de groeten hebben van God. Hij zat tegenover mij in de bus vanmiddag.”

Je zou hem niet geloven. Maar, stel je voor dat God af en toe door ons land reist. Incognito. Boodschappen doen in de supermarkt en rennend met een volle tas nog even proberen de bus te halen.

Ik moet denken aan het liedje One of Us (1995) van Joan Osborne.

Ooit schreef ik, geïnspireerd door dat liedje, een gedicht.

Eén van ons

Stel dat God één van ons zou zijn.

Slechts een vraag…Ik zou het willen weten.

Heeft hij een naam? Hoe zou hij dan heten?

Stel dat God één van ons zou zijn.

Was hij de vreemdeling in de bus…tegenover mij gezeten?

Hoe zag hij er uit? Zijn gezicht ben ik alweer vergeten…

Stel dat God één van ons zou zijn?

Slechts één vraag…Ik zou het willen weten.

Ooit heeft God daadwerkelijk zijn God-zijn afgelegd. In de persoon van Jezus was Hij één van ons. Hij maakte veel indruk met zijn wonderen en genezingen. Met zijn toespraken trok Hij ‘volle zalen’. Men verwachtte veel van Hem.

Uiteindelijk liet iedereen Hem in de steek. Zijn gang naar Golgotha was eenzaam.

Back up to heaven all alone.