Totaal aantal pageviews

woensdag 15 november 2017

Saksische samenzwering


Ik heb in mijn leven al vele romans gelezen. De boeken speelden zich op de meest mogelijke en onmogelijke plekken af: van Nederland tot Peru, van de regenwouden in Suriname tot de slums van Calcutta, op verre planeten of in fictieve werelden als Midden Aarde of Narnia.

Al grasduinend in de bibliotheek stuitte ik op de thriller De afstammeling van Almar Otten uit 2011. Grappig om een boek te lezen dat zich afspeelt in Deventer, de stad waar ik al achttien jaar werk. De schrijver is – net als ik – verbonden met de Gemeente Deventer.

 
Toren Lebuinuskerk, Deventer



Nu zijn thrillers niet mijn favoriete genre, maar de geheimzinnige historische insteek pakte me direct. Het draait allemaal om de Irminsul, een heiligdom van de Saksen uit de vroege Middeleeuwen. Volgens de overlevering was het een hoge houten zuil (of was het een heilige boom?), immers, irmin sul betekent zoiets als grootse of alomvattende zuil. Mogelijk verwees het heiligdom naar Yggdrasil, de wereldboom uit de Noordse mythologie. In 772 verwoestten de christelijke legers van Karel de Grote de heidense Irminsul. Waarschijnlijk vond de slag plaats in Eresburg, het tegenwoordige (Ober)Marsberg, ten zuiden van Paderborn in Duitsland.



Terug naar het verhaal in Deventer. In De afstammeling ontdekt historica Lineke Tesinga – die werkzaam is in de Stads Atheneum Bibliotheek – een Middeleeuws boekwerk waaruit zou blijken dat de Irminsul ook een groot aantal diamanten zou hebben bevat.

Ondertussen is er een verknipte baron in Duitsland die wraak wil nemen op Karel de Grote. De Saksen moeten hun gebied weer innemen en de christelijke bezetters verjagen. Heeft de brandstichting in de Lebuïnuskerk daarmee te maken?

Een achtbaan van spannende scènes begint.



Het decor is voor mij zeer herkenbaar. Een biertje in Café de Heks of de Dikke van Dale, een etentje in Bouwkunde, achtervolgingen in de Papenstraat en natuurlijk de  gangen, trappetjes en oude zolderruimten van de Stads Atheneum Bibliotheek.

Toegegeven, sommige plots vond ik minder geloofwaardig, maar ik kon het boek maar moeilijk wegleggen. Een recensent noemde de het werk zelfs De Da Vinci Code aan de IJssel.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten