Op de koffie in Ratevo

Blauwnevelige bergen. In de verte moet Bulgarije liggen. In het dal zie je een stuwmeer. De natuur bij Berovo, in het oosten van Macedonië, nodigt uit tot lange wandelingen.

Een wandeling naar een  bergtop begint bij de stuwdam. Als we de dam naderen zien we dat de toegang nadrukkelijk wordt versperd. Soms heb je van die aarzelende versperringen, waar je gewoon overheen stapt of onderdoor kruipt en dan net doet alsof je neus bloedt, maar deze barricade, hoewel je je er nog wel langs zou kunnen wurmen,  is overtuigend.

Er komt een man poolshoogte nemen. De dam is verboden terrein, gebaart hij. Of we dan misschien alleen er naar toe mogen lopen om een foto te maken. Hij knikt.

We mogen het bouwwerk even zien, maar er overheen lopen en de bergwandeling maken gaat dus niet.

Er klinkt een onheilspellend gedonder.  Aan een kant ziet de lucht loodgrijs. Wellicht is het sowieso geen goed plan om te wandelen.

 

En zo komt het dat de plannen voor vandaag worden omgegooid. En deel van de groep gaat naar de markt van Berovo, een ander deel rijdt naar een dorpje buiten de stad. Ratevo heet het dorp en heeft zich in de flanken van de heuvels genesteld. Vervallen boerderijen en een knus dorpspleintje. Van hieruit zou je ook een mooie wandeling kunnen maken, over golvende heuvels, langs schuren en hooibergen. 

Er klinkt opnieuw gedonder, aan de horizon bliksemt het. Een oudere vrouw wenkt ons. Onder een afdak op het boerenerf staan stoelen en een tafel.  We zien een ketel op een houtkachel.

"Kafe," zegt ze.  Natuurlijk willen we dat wel. Er is trouwens ook čaj, thee.

 

We zitten met z'n allen onder het afdak als de regen met bakken uit de hemel valt. De vrouw gooit wat extra hout op het vuur en zet het water op.

Bij de koffie moet je het drab laten bezinken, de thee is heet water met kruiden uit de bergen. Het blijft niet bij drinken: er komt brood op tafel, gebakken courgetteplakjes, een schotel van prei met geitenkaas en room. De twee kleinzoons worden er bij gehaald voor toelichting in het Engels. Ze willen een selfie maken met ons erbij. Want in deze wereld van houtkachels en paardenkarren is ook een smartphone een normale verschijning.

Eindelijk breekt de zon weer door en doet de verre bossen dampen. We lopen weer terug naar de auto.  Geen sportieve wandeling vandaag, maar toch een bijzondere belevenis in het landelijke Ratevo.