In
het vakantienummer van HP/De Tijd stond het volgende artikel: geloof nooit een reisjournalist.
Reisbijlagen van kranten en reisglossy's bevatten dikwijls hallelujaverhalen
over vakantiebestemmingen. Altijd is het
er paradijselijk mooi en de plaatselijke bevolking authentiek. De meeste
journalisten schrijven dat omdat hun persreizen worden gesponsord door
reisorganisaties.
Ik
ben geen reisjournalist, dus ik kan zonder schroom schrijven dat het paradijs
op aarde niet bestaat en dat de plaatselijke bevolking die je ontmoet,
commercieel al helemaal is ingesteld op
jouw komst. Sommige bejubelde reisbestemmingen vallen tegen, maar soms ontmoet
je ook positieve verrassingen.
Tegenvaller:
Chiang Mai, Thailand (2006)
Voetbal in Thais bergdorpje |
Vanuit
Chiang Mai worden er meerdaagse jungletochten georganiseerd, deels op een
olifant. Ach, laat je toch niks wijs maken. Er is een klein circuit aangelegd
waar je met je olifant langsrijdt. Een olifant die wordt mishandeld, want
anders zou de dikhuid nooit mensen op zijn rug nemen. Voor de rest loop je door
de bloedhete jungle met honderden andere toeristen. Af en toe zul je worden
ingehaald door de lokale bevolking die op brommers naar hun bergdorpjes
scheuren.
Wel
opvallend: de meeste bergbewoners daar zijn christen. Eerst geloofde ik mijn
oren niet toen ik Opwekkingsliederen uit de houten huisjes hoorde opstijgen.
Niks geen Boeddha.
Meevaller:
Moskou (2009)
De
Russische hoofdstad wordt vaak afgeschilderd als onleefbaar en megalomaan.
Ik
was er vier jaar geleden en vond de stad juist eindeloos boeiend. Moskou is
veel meer dan het Rode Plein en het Kremlin. Het Manegeplein bruist van leven,
de Arbat is een eindeloze winkelstraat. Overal staan weelderige gebouwen en
kerken. Sommige metrostations zijn ware ondergrondse paleizen en zelfs een
supermarkt heeft zich in een kathedraalachtig gebouw gevestigd.
Oké,
het Gorkipark lijkt wel één grote kermis met stampende techno dat vooral
Moskouse jongeren trekt, maar je dacht toch niet dat de Russische jeugd zich
nog vermaakte met de balalaika. En wie iets klassieks wil: je kunt overal
concerten beluisteren en balletvoorstellingen bijwonen.
Er
is niets mis met Sint Petersburg, maar Moskou is al Russisch genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten