De vierde bazuin

"Het is een gericht, een straf van God," schreeuwde oude man op de zeepkist. Hij trok zijn ijsmuts wat verder over zijn hoofd en sloeg een versleten sjaal nog een keer extra om zijn hals.

"Het staat in Openbaringen," brulde hij verder. "Een vlammende ster stort op de aarde en de naam van die ster is Alsem. En de zon zal een derde van zijn kracht verliezen. Dat is wat er nu gebeurt: die ster viel onlangs in Rusland en een koude poolwind waait over ons land in maart."

 

Ik schrok wakker. Het was gelukkig een droom. Toch even in mijn Bijbel nagezocht waar die gedroomde onheilsprofeet het nu over had. Het laatste Bijbelboek heet trouwens 'Openbaring' en geen 'Openbaringen', zelf maak ik die fout ook dikwijls. Na enig bladeren kwam ik bij de engel die de derde bazuin blaast. Alsem, de ster die al vlammend op de aarde inslaat, zorgt er voor dat een derde van alle wateren wordt vergiftigd. Pas daarna blaast een engel op de vierde bazuin waardoor een derde van zon, maan en sterren verduisterd raakt (Openbaring 8: 10-12). De oude man uit mijn onderbewuste kon geen gelijk hebben, want het zonlicht is niet minder geworden en de kou is niet wereldwijd.

Wat de profetie dan wel betekent, laat ik over aan theologen. Aan de exegese zullen ze nog een behoorlijke kluif hebben.

 

 

Ondertussen ben ik maar met een tuintje in huis begonnen. Narcissen en blauwdruifjes

gekocht bij de plantenzaak om de hoek, sterrenkers en postelein gezaaid in een bak, basilicumzaadjes geplant in een blikje.

Noem het indoor gardening en het wordt een hype, want Engelse termen scoren nu eenmaal beter.

Na Pasen wordt het beter, verkondigt de weerman, ook al is hij geen profeet. Inderdaad, na Pasen is alles beter geworden. Misschien maar eens mijn Godsbeeld bijstellen, want een meteoren gooiende straffende God, past ook niet bij Pasen.