Fotorolletjes en correctievloeistof

Dames en heren, in dit museum hebben we ook wat voorwerpen uit het laatste gedeelte van het Tweede Millennium.

 

 

Zo zien wij een tweetal fotorolletjes. Vroeger moest je namelijk een opgerold filmpje in je fotocamera stoppen wilde je überhaupt foto’s kunnen maken. Zo had je rolletjes van 24 en rolletjes van 36. Had je bijvoorbeeld 36 foto’s gemaakt, moest je het rolletje eruit halen en er een nieuw in doen. Je kon dus niet achteloos er maar wat op los knippen, want ja, elke foto kostte geld. Afdrukken op papier was de enige manier om te bekijken of de foto gelukt was. En je betaalde elke afdruk. Fotozaken deden wel aan klantenbinding. Bijvoorbeeld twee afdrukken voor de prijs van één. Zat je ineens opgescheept met stapels dubbele foto’s. Of je kreeg bij elk afgedrukt rolletje, er eentje gratis erbij. Dus na een vakantie van drie keer 36 plus één keer 24, had je ineens vier gratis rolletjes erbij. Wat moest je het hele jaar met zoveel filmpjes? Wachtte je er te lang mee, ging de kwaliteit verloren.

Deze twee filmpjes hebben de digitaliseringsgolf aan het begin van het Derde Millennium niet meer overleefd.

 

 

Ik wil u, dames en heren, nog wijzen op dat potje daar met die witte dop. Ook een voorwerp uit het laatste gedeelte van het Tweede Millennium. Officieel heet dat correctievloeistof, maar in de volksmond werd het witte goedje Tipp-Ex genoemd. Als je een tekst tikte met een typemachine, de mechanische voorganger van de tekstverwerker op je computer, dan kon je die foute letters bedekken met een laagje Tipp-Ex. Even op blazen en het spul was droog genoeg om er overheen te typen. Als je iets verkeerds geschreven had, kon dat ook. De meeste mensen hadden echter  niet het geduld om te wachten tot de vloeistof was opgedroogd en gingen er alvast  over heen schrijven, met een knoeiboel tot gevolg. Witte smurrie op je schrift, witte klieder op je pen. Harde korsten op je papier wanneer het licht ontvlambare spul dan eindelijk wel opgedroogd was.

 

Toen deed de computer zijn intrede. In die tijd ging het volgende mopje rond. Waaraan kun je zien dat er een Belg / oen / dom blondje / dwaze Hollander achter de computer heeft gezeten? Dan zit er Tipp-Ex op het beeldscherm…

 

Ach, die mop is inmiddels even gedateerd als de voor u getoonde museumstukken uit het einde van het Tweede Millennium.