Lezend door Amsterdam

Parken worden letters, in de gracht drijft een zin. Een gedicht op straat, proza op pleinen.

 

Toen ik in mijn dagblad las over “Leesbaar Amsterdam”, een stadsplattegrond van onze hoofdstad , maar dan in literaire citaten en typisch Amsterdamse uitspraken, bestelde ik direct.

 

Je bent op Centraal de trein nog niet uitgestapt of je hebt al een ontmoeting met Remco Campert. <<Nogal wiedus dat ik naar de hoofdstad ga>>, zei hij toen. <<Toffe stad, weet je wel>> voegde hij er loslippig aan toe.

Het citaat komt uit Tjeempie, of Liesje uit Luiletterland.

 

Op de Dam zie je Kees de Jongen van Theo Thijsen. Daar was de Dam, Jawel, hoor, het stelletje zwervers zat weer op de stenen rand van ’t monument.

 

En zit in die discotheek bij de Munt niet André Hazes? Naast hem een lege kruk en ach, die bleef leeg. Was dat echt bij de Munt of komt het omdat de coördinaat van de letterkaart op die plek H6 is?

 

Zwervend langs de grachten. Zoveel teksten, zoveel woorden. Knarsende trams spreken boekentaal, iemand zingt een liedje, je duizelt van de citaten. Op de Prinsengracht bijvoorbeeld: Op de Prinsengracht aangekomen nam Miep ons gauw naar boven, het Achterhuis in. Anne Frank natuurlijk.

 

Door naar de P.C. Hooftstraat. Die vrouw daar is Evelien.

Ze sloeg de P.C. Hooftstraat in. De meeste winkels waren nog niet open. Ze voelde zich leeg. Ze had nog rustig een uur thuis kunnen blijven. (Martin Bril)

 

Nu je toch in de buurt bent, kun je net zo goed even het Vondelpark in. Een park genoemd naar een dichter, welke stad heeft dat? Simon Carmiggelt slentert over het pad. Toen ik de oude man die in het Vondelpark stond enige meters gepasseerd was, riep hij me na: “Hé, kom eens hier.” Ik draaide me om en liep naar hem toe. “Wat is er?” vroeg ik. “O nee, ik bedoel u niet,” antwoordde hij. “Ik bedoelde m’n hondje. Die kleine zwarte daar.”

 

Tijd om weer naar huis te gaan. Ineens ben je in een andere tijd. Je staat aan de oever van het IJ. Het is een zwoele avond in 1925 en Israël Querido laat je weg mijmeren.

Over het IJ bleekte een violette hemelschijn in het zomerig duister, tegen steigers, sloepen, botters en wallekant aan.  

 

Met Leesbaar Amsterdam ben je in een waar “Luiletterland”.