Dat
je eigenlijk nooit naar de supermarkt hoeft omdat alles wat je nodig hebt om
je heen groeit, was mij wel bekend. Zevenblad, paardensla, smalle weegbree, veel
is te eten. Je hebt er alleen een dagtaak aan om je kost bij elkaar te
verzamelen, als dat al voldoende is.
In
de krant Metro las ik over Arjan Postma die rondom Amsterdam aan het
survivallen was. Hij vertelde enthousiast over klimop. Niet dat je dat kunt
eten, maar je kunt er afwasmiddel van maken.
Afwasmiddel?
Ik weet wel dat de klimop welig tierde tegen de bijkeukenmuur van mijn
ouderlijk huis. Tijdens een verjaardag zei een tante tegen ons:
“Joh,
die klimop verrinneweert je muur. Dat moet je weghalen.” En ze begon al aan de
twijgen te trekken. Maar mijn moeder greep in:“Ik vind het juist romantisch, een muur met klimop.
Ik
heb dus nooit geweten dat er afwasmiddel tegen de bijkeuken groeide en ik
besloot het zelf te gaan testen, want naast onze keuken groeit deze klimplant
ook. Enkele blaadjes plukken, een pannetje met water op het vuur en de klimop
koken. Ik verwachte dat het zou schuimen, maar de bladeren leken totaal niet te
gaan slinken. Geen wonder dat het spul in ieder geval niet eetbaar is.
Later las ik op internet dat je de klimopbladeren beter door een blender kunt halen en dan koken.
Ik
vrees dat de afwasmiddelenfabrikant een andere baan moet gaan zoeken.
Klimopkweker lijkt me een passende vervanging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten