Altijd
als ik over de A2 rijd, moet ik denken aan Peter Koelewijn:
Niet meer dan één Caballero verder de afslag Schiphol - Amstelveen.
Het
lied KL 204 (Als ik God was) gaat over afscheid van een liefde. Zij stapt op
het vliegtuig, hij blijft gedesillusioneerd achter.
Er
zijn meer plekken op de wereld waarin mijn interne jukebox actief wordt.
Popmuziek en topografie gaan prima samen.
In
Berlijn is het Klein Orkest nooit ver. Ook al is de Muur geslecht.
En
alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn.Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten.
Op
het Rode Plein in Moskou fluistert Gilbert Becaud in mijn oor:
La
Place Rouge était vide...Verliefd op de gids Nathalie. Romantiek in het hart van de Koude Oorlog.
In
Bangkok kan ik het aanstekelijke oriëntaalse deuntje van One Night In Bangkok
niet uit mijn hoofd krijgen. De song van Murray Head komt uit de musical Chess.
One
night in Bangkok makes the hard man humble.
New
York is talloze malen bezongen, maar Frank Sinatra galmt het hardst door mijn
hoofd.
I
want to wake up, in that city that never sleeps. Een jonge provinciaal wil beroemd worden in New York want als het daar lukt, lukt het overal.
Op de avenues, te midden van het razen van de gele taxi's, in de hitte die blijft hangen tussen de wolkenkrabbers, resoneert het vele malen:
It's up to you, New York, New York!
Maar
als ik daar eenzaam aan de oever van de Hudson zit, verlang ik misschien toch weer
naar Amsterdam, zoals Maggie MacNeal dat zo mooi zingt.
Amsterdam,
Amsterdam - daar is van alles aan de gangAmsterdam, Amsterdam, bestaat al eeuwen lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten