Een
stevige preek met drie punten. Heel veel zingen. Gebed door de predikant. De
zegen.
Allemaal
liturgische onderdelen in een kerkdienst met een belangrijke overeenkomst:
slechts één zintuig wordt geprikkeld. Het oor. Misschien preekt de dominee met
forse armgebaren, zodat het oog ook nog wat te doen heeft, maar anders draait
het eigenlijk voornamelijk om het gehoor. Op zich is daar niets op tegen, maar
de wereld bestaat ook uit beelden, kleuren, geuren, smaken, tastzin.
Als
de kerkdienst louter luisteren is, slaat de verveling al snel toe. We zingen breng dan een offer, een zoete geur...
maar we blijven netjes op de stoel zitten. Dit kan de Schepper toch nooit
bedoeld hebben.
Liturgisch bloemschikken |
Gelukkig
zie je dat in diverse kerken liturgische onderdelen als aanbidding, prediking,
gebed toch met wat meer creativiteit worden ingevuld. Vlagzwaaien, toneel,
mime, een bloemschikking, een interactieve preek met Twitter, maar ook wierook
of talloze schilderingen en iconen.
Een
paar weken terug zag ik een voorstelling van een theatergroep waarbij een gebed
visueel werd gemaakt. Het 'probleem' waarover werd gebeden beeldden ze uit met
een zwarte doek. God de Vader, Jezus en de Heilige Geest waren achtereenvolgens
rode, witte en gele doeken. De 'Goddelijke doeken' troostten de bidder en
tegelijkertijd probeerden ze het 'probleemdoek' te verjagen.
Een
geestelijke strijd die zich voor je ogen afspeelde.
En
dan hebben we het nog niet over smaak gehad. Tijdens de Joodse Paasmaaltijd (Seider)
krijg je op een gegeven moment een stukje mierikswortel te eten. Alsof je
slijmvliezen overkoken. Alsof je alle tranen huilt die er maar te huilen zijn.
De slavernij, de onderdrukking wordt zo proefondervindelijk
gemaakt. Je vergeet het nooit meer!
In
het Nieuwe Testament lezen we over elkaar begroeten met de 'heilige kus'. En
hug of een knuffel voor mijn part. Ik zie het nog niet zo snel gebeuren, maar
ja, het staat er wel.
En
je hebt altijd mensen die na zo'n knuffel-, Twitter-, vlaggezwaai- en
mieriksworteldienst terug verlangen naar vroeger. Naar die degelijke
overzichtelijke driepuntenpreek.
Wel
het liefst met scherpe punten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten