Oranje Wave

Zaterdagmiddag 25 juni 1988. Een grote groep jongens en meisjes van rond de twintig loopt van het evenemententerrein bij Biddinghuizen naar een hal die in de volksmond bekend staat als De Akkerbouw. Ze zijn zomers gekleed en de meesten hebben iets van rood-wit-blauw of oranje aangetrokken. Oranje petje of sjaaltje, ook dat is prima. Eén marcheert er zelfs met de Nederlandse vlag.

WAVE '88. In mijn archief heb ik een stencil-achtige brochure gevonden en alle herinneringen komen weer boven. WAVE '88: later zul je je kleinkinderen oprecht, misschien met een traantje wegpinkend, kunnen zeggen: "Ik was er die eerste! keer al bij ...", vermeldt de inleidende tekst.

Een sportief weekend in de Flevopolder, georganiseerd door de Captainsclub, jongerenonderdeel van de Navigators. Er werd gevoetbald en gevolleybald, er was tijd voor muziek en bezinning en 's avonds barstte de WAVEline los: een uitbundig 'uit-je-dak'- feest dat tot in de kleinste uurtjes voortduurde. Aan slapen deed je in die tijd niet.

Wat de organisatoren natuurlijk niet konden bevroeden was dat die zonovergoten 25ste juni ook de dag werd van de Finale. Maar, ze hadden het er keurig ingeroosterd.

De wedstrijd werd op een groot scherm geprojecteerd. Toeters, vlaggen, gejuich. Ons legendarische elftal tegen de Russen. We leefden in een flow, in een oranje droom en je wist: dit gaat gewoon lukken. Gullit en van Basten. Twee - nul. De Akkerbouw begaf het bijna. Nederland was kampioen.

Van WAVE is later weinig meer vernomen. Hoewel... Captainsclub heet nu LEF en de jaarlijkse weekenden heten Xtreme, vond ik na een korte Google-search.

En het Europees Kampioenschap? Ik ben bang dat het net zo'n once in a lifetime experience is gebleken als WAVE '88.

Maar ik was erbij die eerste keer!