Laat de kind'ren tot Mij komen,
niemand mag ze hind'ren.
Een liedje
dat we zongen op de lagere school. Als kind leefde je in een door volwassenen
gedomineerde wereld. De school was zo'n instituut waar je werd gedwongen om
fulltime aan het werk te zijn: saaie taallesjes, stomme rekensommen. En de
juffen en meesters waren niet altijd fulltime sympathiek.
Het was
daarom een verademing om dit liedje van Hanna Lam te zingen:
Want de poorten van mijn rijk, staan
voor kind'ren open,
laat ze allen groot en klein, bij Mij
binnen lopen.
Sterker
nog, Jezus vergelijkt kinderen met het koninkrijk van God. Hij zegt zelfs:
"Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk
van God, zal er zeker niet binnengaan."
Nu ben ik
volwassen en vind het toch lastig: hoe doe je dat, worden als een kind? Moet ik
weer met knuffels en blokjes gaan spelen? Of is het vertrouwen hebben,
onbevangen zijn? Dat zijn nou juist eigenschappen die je bij het volwassen
worden stukje bij beetje verliest.
Toch is
het niet moeilijk, las ik laatst. Als kind geloofde je in onzichtbare werelden.
Kabouters en elfen, je nam het voor waar aan. En ook Sinterklaas bestond en was
al eeuwen oud.
Wie dus
gelooft in een intelligent Opperwezen die jou en mij en de hele wereld heeft
geschapen en wie gelooft in een leven na de dood, die gelooft in iets dat
wetenschappelijk niet te bewijzen valt. Dus ben je als een kind dat openstaat
voor 'wat geen mens ooit heeft gezien.'
Het deed
me denken aan De Kleine Johannes, de klassieker van Frederik van Eeden. Johannes
staat open voor de wonderen van de natuur om hem heen en ontmoet het elfje
Windekind. Johannes spreekt met krekels en konijnen, maar als kabouter Wistik
hem vertelt over het 'ware boekje' waarin antwoorden staan op alle vragen,
raakt hij zijn onbevangenheid kwijt. Hij moet en zal op zoek gaan naar dat
boekje. Daardoor komt hij in een kille fantasieloze wereld terecht. Een akelig
'duivelachtig' heerschap, Pluizer, neemt hem mee naar de grote stad waar hij
college krijgt van dokter Cijfer die de hele wereld analyseert in getallen en formules.
Als het kind binnenin ons wordt weggecijferd, sterft er iets. Pas als je kinder-achtig wilt zijn, word je werkelijk volwassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten