De aarde lijkt
op een platte ronde pannenkoek en aan de rand daarvan wonen ook mensen. Die
wonen in een huizenrij zoals je die hebt aan het Jaagpad in Rijswijk, een rij sierlijke
woningen uit het begin van de twintigste eeuw. Maar, in plaats dat je uitkijkt
over de Vliet, kijk je daar, aan het uiteinde van de wereld, rechtstreeks in de
nevelen van het heelal.
Als peuter /
kleuter geloofde ik dat en ik had nog veel meer fantasieën.
Zo dacht ik dat
in elk bos wolven en beren voorkwamen. Die beren vond ik minder eng, omdat ik
teddyberen had en die waren lief en zacht, maar wolven... Roodkapje liep ook
door het bos en kwam een wolf tegen die haar uiteindelijk opvrat. En niet
iedereen heeft de mazzel een dappere jager tegen te komen, dus keek ik als
kleuter altijd goed uit als we in de bossen met vakantie waren.
Mijn meest
bizarre fantasie: ieder mens wordt honderd! Maar op je honderdste verjaardag,
nadat je een taart met honderd kaarsjes hebt uitgeblazen, komen er soldaten met
grote zwaarden en die maken je dood. Ik kon me niet voorstellen dat je op een
andere manier dood kon gaan. Deze fantasie ging aan gruzelementen toen mijn oma
op 84-jarige leeftijd overleed aan een hersenbloeding.
Mijn zusje was
er van overtuigd dat er een monster in de wasmachine zat, een
"oewa!". Als de wasmachine draaide, brulde de oewa! en dat vond ze
vreselijk. Mijn moeder kon bijna niet meer wassen.
Trouwens, die
angst om wolven in het bos tegen te komen vertelde ik ook aan mijn zus, maar of
zij dat geloofde weet ik eigenlijk niet.
Nog even en die
kindergedachte is helemaal geen fantasie meer. De wolf rukt op vanuit
Duitsland. Roodkapje is gewaarschuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten