Een date van vijftig jaar geleden

In de zomer van 1966 ging mijn moeder twee keer met vakantie. Eerst vijf dagen naar Parijs en in augustus naar Luxemburg. Ze was veertig en ongetrouwd. Terwijl andere vrouwen met kinderwagens zeulden, kon zij het gemis van man en kinderen compenseren door lekker op reis te gaan.

Het was onrustig in Nederland. Op de trouwdag van kroonprinses Beatrix en Claus ontplofte een rookbom. Die Claus was een mof, daarom. Het was onrustig in de wereld. Amerikanen en Russen waren in een wedloop verwikkeld met als doel: de maan. Onbemande ruimtevaartuigjes landden op het oppervlak. Zelfs het geloof moest het ontgelden. John Lennon had immers beweerd dat The Beatles populairder waren dan Jezus Christus.

Mijn moeder had heel wat anders in haar hoofd. Een leuke man. Zou het dan toch? Ze zag hem steeds in de kerk en op dinsdagavond 20 september werd er een afspraakje gemaakt.

Opvallend. Dinsdag 20 september. Ook toen was het Prinsjesdag. Mijn moeder was overdag nog in Den Haag geweest. Ze maakte een foto van de gouden koets met Juliana er in. Je ziet op de foto’s veel politie op de been en dat moest ook wel, want opnieuw heerste er onrust. Achter de rijstoet werd een rookbom gegooid. Er vonden arrestaties plaats. Of mijn moeder daar veel van meekreeg zal ik nooit weten.

Het was een zonovergoten dag geweest en ook de avond in Delft voelde zwoel. De eerste ontmoeting met de man die ooit mijn vader zou worden. Ze hebben ergens wat gedronken. Op de radio zongen de Beatles: Yellow submarine. Tot vervelends toe. Misschien vonden ze het niks. Die Lennon met die rare Jezus-uitspraak. Karin Kent zong daarna: dans je de hele nacht met mij. Dat was een stuk romantischer, al zou er geen sprake zijn van een dans, laat staan de hele nacht.

En toch. Het had ook anders uit kunnen pakken. Dat ze het bij één afspraak hadden gelaten. In dat scenario zou mijn hele bestaan en dat van mijn zus ineens weggevaagd zijn.

Die ene rendez-vous dinsdagavond in Delft, een halve eeuw geleden, zou de kiem worden van nieuwe levens.

Een tempel voor de Heilige Geest

Jezus krijgt veelvuldig eer in de kerk. In Rooms Katholieke kerken kun je Hem niet ontlopen. Af en toe een verrezen Christus of een lijdende Christus aan het kruis.

God de Vader zie je soms als een indrukwekkende man met een baard. De Drie-enige God wordt dikwijls afgebeeld als een driehoek met een oog in het midden. En de Heilige Geest?

Aan het einde van de dertiende eeuw kwam er binnen de Rooms Katholieke Kerk in Portugal een beweging van de Heilige Geest op gang. Gelovigen hekelden de elitaire opstelling van de kerk en wilden meer aandacht voor de Geest, immers: de Geest doorbreekt de muren die door mensen zijn gemaakt. Bovendien zag men af van persoonlijk bezit en stond de zorg voor de armen centraal. Franciscus van Assisi was een belangrijke inspiratiebron.

Heilige Geest Tempel te Sao Sebastiao

 

Rome was niet erg enthousiast, zeker niet toen de lekendienst werd ingevoerd. Het leidde uiteindelijk tot vervolging. In de 16^de eeuw trokken veel gelovigen daarom naar Brazilië, maar sommigen voeren niet verder dan de Azoren. Tot op de dag van vandaag is de Heilige Geest-beweging nog springlevend op de archipel. Vanaf Pasen tot diep in de zomer wordt de Festa do Espírito Santo gevierd. In elk dorp en elke stad weer op een andere dag.

Er vinden dan grote processies plaats waarbij onder andere de ‘keizer’ of de ‘keizerin’ wordt gekroond, een stier wordt geofferd en er allerlei lekkers wordt gegeten.

 

Tempeltje te Sao Bartolomeu

 

In augustus, toen wij op de Azoren zaten, waren de feestelijkheden al achter de rug, maar een trekpleister zijn daar de Tempels van de Heilige Geest. Vooral op het eiland Terceira zijn deze bijzondere kapelletjes een feest voor het oog. Op een dag maakten we een Heilige Geest-toer, door boerendorpjes en kustplaatsjes op zoek naar Império, Heilige Geest-tempeltjes.

De bontgeschilderde gebouwtjes zijn de bewaarplaatsen voor onder andere de kroon en offerbroden tijdens het feest. Eén tempel was tot onze verrassing open, die van São Sebastião. Achter het gordijntje werd de kroon en een scepter tentoongesteld.

Jezus als Keizer, Zijn Geest die ons vrij maakt.

Volgend jaar met Pinksteren toch eens aan denken. Je kunt flink feest vieren ter ere van de Heilige Geest.