God gaat met Zijn tijd mee

Eindelijk is het er door. Volgens het synodebesluit  van de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt, mogen nu ook vrouwen worden toegelaten tot het ambt van diaken, ouderling en predikant.

Eindelijk!, denk ik dan persoonlijk, maar niet iedereen kan zich er in vinden. De brieven van Paulus worden aangehaald. Er wordt verweten dat de synode het standpunt van de Bijbel naast zich neerlegt.

Zonder me in de discussie te mengen, kan ik alleen maar zeggen dat maatschappij en cultuur verandert en dat God zich aanpast aan deze veranderingen. Dat klinkt vreemd: is God dan niet soeverein? Niet als je bedenkt dat Hij ons geschapen heeft, inclusief onze culturele ontwikkelingen. De tijdloze God gaat met de tijd mee omdat Hij met Zijn tijd mee gaat.

Voorbeelden: Het was nooit Gods bedoeling dat een man met meerdere vrouwen kon trouwen. Toch zien we dat dit de praktijk is in het Oude Testament niet verboden werd. Abraham, Jacob, David…. Allemaal beschikten ze over meerdere vrouwen.

In latere tijden vind je dat niet meer terug en vandaag de dag is dit bij de meeste christenen (uitgezonderd bepaalde stromingen binnen de Mormonen) beslist niet meer gebruikelijk.

Het was niet Gods plan om het volk Israël een koning te geven. Maar, het volk wilde een koning en kreeg hem. Het gaf regelmatig strubbelingen, toch werd het koningschap door Hem geaccepteerd.

In Jezus’ tijd was slavernij een geaccepteerd verschijnsel. Als je als slaaf christen werd, betekende dat niet automatisch dat je ‘vrij’ kwam. Tegenwoordig keuren we slavernij in alle toonaarden af.

Er waren geen vrouwen onder de twaalf leerlingen van Jezus. Het was in die eeuwen over het algemeen niet gebruikelijk dat vrouwen toonaangevende functies vervulden. Inmiddels zijn we twee millennia verder en zijn de tijden veranderd…  

God is als een rivier die zich aanpast aan het menselijk reliëf. Toch zal die rivier altijd naar de zee blijven stromen, blokkades of niet. Zijn er bergen? De stroom zal meanderen en gaat er omheen of slijpt er een diepe kloof dwars door heen. Is de menselijke versperring keihard? Desnoods verdampt het water en vervolgt elders als regen en een nieuwe rivier de weg naar de zee.