Na
de meeslepende bestseller De Uitnodiging,
verrast Paul Young mij opnieuw. Want ook in zijn nieuwste boek De Oversteek komt de lezer terecht in
een surreële wereld waarin het geloof op een bijzondere manier wordt uitgelegd.
Jammer
dat je in het eerste hoofdstuk wel een beetje teveel informatie ineens te
verwerken krijgt. We leren de hoofdpersoon, Anthony Spencer – Tony voor intimi –
kennen als een egoïstische en paranoïde materialist.
Twilight zone
Op
griezelig gedetailleerde wijze beschrijft Young dan de ramp die Tony treft. Hij
krijgt een hersenbloeding en raakt in coma. Terwijl de artsen vechten voor zijn
leven, reist Tony’s geest naar een soort twilight zone. Hij belandt in een
landgoed dat er behoorlijk verwaarloosd uitziet en omgeven wordt door dikke
hoge muren. Hij ontmoet er Jezus die in een bouwvallige boerderij bivakkeert,
terwijl er ook een Indiaanse vrouw aanwezig is, wonend in een plaggenhut: de
Heilige Geest.
Anthony
is in een symbolische wereld terechtgekomen, blijkt al snel. Het landgoed, dat
is hij zelf. De muren verbeelden zijn egoïsme. De plaats die Jezus in zijn hart
krijgt toebedeeld? Een schamele boerderij. En de Heilige Geest mag in een lekke
hut vertoeven.
Muren om je
tuin?
In
onze Bijbelkring behandelden we het boek, waarbij de onvermijdelijke vraag werd
gesteld: hoe ziet jouw leven er uit als het een tuin zou zijn? En hoe hoog en
dik zijn jouw muren, of zijn er geen muren en voel je je daardoor juist
onveilig? Maar vooral: in wat voor onderkomens wonen Jezus en de Heilige Geest?
Best
lastige en persoonlijke vragen en genoeg stof voor een gesprek.
De Oversteek is een
verrassend en af en toe hilarisch geschreven boek. En weer eens wat anders op
je boekenplank dan het zoveelste theologische werk over het zoveelste
welbekende thema.
De Oversteek /
Paul Young, uitgeverij Kok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten