Hemelvaartsgedachte

“Christenen spelen vals,” hoorde ik een keer iemand zeggen. “Ze beweren dat Jezus uit de dood is opgestaan, maar uiteindelijk vertrok Hij toch naar de hemel.”

Het was meer een grappig bedoelde opmerking, maar de quote liet me niet los.

De leerlingen van Jezus hadden het liefst het leven met Hem op de oude voet voortgezet, maar dat kon niet meer. Jezus’ lichaam was niet meer ouderwets Aards. Beslist geen geest, Hij at een vis voor de ogen van de discipelen op, maar Hij was wel over de dood heengestapt.

 

Ik heb Hemelvaart ooit eens zo horen uitleggen. Een predikant kan in een kerk wel een prachtige preek houden, maar dat reikt niet verder dan de kerkgangers. De dominee kan beter bovenop de kerktoren gaan staan en zijn preek met een megafoon over de hele stad uitbazuinen. Dan kan iedereen het horen.

(In Ethiopië maakte ik dat trouwens echt mee. De hele nacht gebeden en lezingen die via luidsprekers in de hele stad te horen waren.)

Het voorbeeld is duidelijk. De Goede Boodschap kon niet langer beperkt blijven tot Israël. Jezus moest Zijn geboortegrond wel verlaten om met Pinksteren Zijn Geest uit te storten op iedereen. Daarom kan Hemelvaart ook niet los worden gezien van Pinksteren. Het is niet goed om te blijven hangen bij Goede Vrijdag; het werd immers Pasen. Het is ook niet goed om te blijven aarzelen bij Hemelvaart; het wordt namelijk Pinksteren!

Of zoals een oud kerklied het zegt (Lied 234 van het Liedboek voor de Kerken 1973):

 

Al heeft Hij ons verlaten,

Hij laat ons nooit alleen.

Wat wij in Hem bezaten

is altijd om ons heen

als zonlicht om de bloemen

een moeder om haar kind

Teveel om op te noemen

zijn wij door Hem bemind.

 

 

Prettige Hemelvaartsdag en een gezegend Pinksteren!