“Hoe
lees ik mijn Bijbel?” was het thema van het afgelopen Vriendenweekend in de bossen
bij Elspeet. Al snel werd deze titel veranderd in “Hoe lees ik Zijn Bijbel?”
Want ‘mijn’ Bijbel kan een zwaardgevecht met Bijbelteksten worden: In MIJN
Bijbel staat toch echt dat…
De
Bijbel is zo makkelijk nog niet. Een dikke verzameling geschriften van
uiteenlopende genres. Van verhalen, wetteksten en poëzie tot mysterieuze
profetieën en boeiende spreuken.
We weten te veel van
de Bijbel
Er
waren sprekers zoals Harald Overeem, predikant uit Boskoop. Zijn stelling: we
weten te veel. Dat is vooral het probleem met christenen die van jongst af aan
vertrouwd zijn gemaakt met het geloof. Dat is natuurlijk prachtig, maar
daardoor lijken veel Bijbelverhalen niet meer nieuw en verrassend en bovendien
draag je een flinke lading interpretatie en dogmatiek met je mee, waardoor je
de Bijbel niet meer onbevangen kunt lezen. Het kan helpen om de Bijbel niet als
informatiebron te zien. De Bijbel informeert je niet maar formeert je. Hoe lastig
het ook is, maar het kan verhelderend werken om het Woord weer te lezen alsof
het je eerste keer is. Laat de tekst spreken en schakel dat
interpretatiestemmetje uit.
Een
aardig voorbeeld is Jezus’ gelijkenis van de Verloren Zoon. Alweer die Verloren
Zoon, zul je denken, maar als een Joodse luisteraar dit hoort: “Een rijke man
had twee zonen…” dan zal er direct een link worden gelegd met het Oude
Testament. Bijvoorbeeld: Izaäk had twee zonen. Jacob en Ezau. Dat gaf
behoorlijke spanningen, dus in het verhaal van Jezus zullen de gemoederen ook
wel verhit raken.
Steekspel
Helaas
worden Bijbelteksten ook dikwijls gebruikt om iemand te veroordelen of om
gelijk te krijgen. Het steekspel met leerstelligheden.
“Lees
jij Johannes drie nog maar eens!” “Oh ja, dan heb je niet begrepen wat Paulus daarover schrijft!”
Een goede quote uit de groep: De Bijbel is geen stok om mee te slaan, maar een weg om te gaan.
We kunnen nog veel leren van Zijn Bijbel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten